In de eerste periode van mijn verblijf in Nederland heb ik mij georiënteerd op de politieke partijen. Ik had affiniteit met de politiek en ik wilde lid worden van een politieke partij. De vrijheid om een politieke partij te kiezen of zelf een partij op te richten is in mijn vaderland Iran aanzienlijk minder dan in Nederland. Oppositie voeren heeft in dat land een andere dimensie. Voor mij was het ook een heerlijk gevoel dat ik in Nederland in alle vrijheid kon kiezen van welke politieke partij ik lid wilde worden.
De wens om lid te worden van een politieke partij en daarin actief te participeren ontstond bij mij vanuit de overtuiging dat politiek het verschil kan maken tussen een marginaal en een fatsoenlijk bestaan, tussen vernedering en emancipatie, tussen rivaliteit van natiestaten en internationale samenwerking, tussen apartheid en vrijheid: politiek doet er toe. Dat besef dient in feite nog veel meer te groeien bij mensen in de samenleving. De kloof tussen de politiek en burgers neemt toe en het vertrouwen bij burgers in de politiek neemt af, en dat terwijl de politiek beslist over allerlei zaken die ons allemaal raken.
Ik wist dat ik lid wilde worden van een partij met een links signatuur. Om die reden heb ik mij toen verdiept in enkele partijen waaronder de Partij van de Arbeid. Het bieden van kansen, de spreiding van macht en inkomen en het investeren in kennis zijn nodig om mensen in staat te stellen het beste uit zichzelf naar boven te halen. De Partij van Arbeid is een partij die van oudsher deze waarden nastreeft. Dit was voor mij een belangrijk ankerpunt in mijn keuze voor een politieke partij.
Kansen bieden betekent immers ook talenten benutten. Dit brengt dus een win-win situatie met zich voor individuen en voor de samenleving als geheel. Maar kansen bieden betekent ook mensen niet afschrijven of uitsluiten, bijvoorbeeld vanwege hun afkomst, geloof of hun lichamelijke beperking. Voor PvdA telt iedereen mee en krijgt iedereen een eerlijke kans om het beste uit zichzelf te halen. Maar het betekent ook dat de Partij van de Arbeid mensen aanspreekt op hun verantwoordelijkheid en van ze verwacht dat zij hun bijdrage leveren aan onze samenleving. Wie kan meedoen, moet ook meedoen.
Bovendien werd mijn belangstelling om lid te worden van de PvdA des te groter door de waarden en idealen op grond waarvan deze parti handelt en politiek bedrijft, namelijk: Vrijheid, democratie, rechtvaardigheid, duurzaamheid en solidariteit. Een fatsoenlijke samenleving ontstaat waar vrijheid, solidariteit en verantwoordelijkheid elkaar de hand reiken. Dit valt te lezen in het Beginselenmanifest van de Partij van de Arbeid.
Een ander belangrijk aspect in mijn keuze voor de PvdA is het volgende. Het streven naar volledige werkgelegenheid voor alle groepen in de samenleving blijft een centrale opdracht voor de PvdA. Betaalde arbeid vormt de primaire bron van zelfstandig inkomen. Redelijke inkomensverschillen die zijn terug te voeren op inspanning, verdienste of verantwoordelijkheid zijn voor de PvdA acceptabel.
Daarnaast zet de PvdA zich in sterke mate in voor de emancipatie van alle mensen in onze samenleving. Niet je afkomst, maar de toekomst van mensen telt mee voor PvdA. En niet wie je bent, maar wat je doet. De PvdA staat voor de gelijkwaardigheid van alle mensen in onze samenleving. Dit zijn voor mij wezenlijke warden om te kiezen voor een partij als Partij van de Arbeid.